Op 18 februari 2020 melden onderzoekers van de Katholieke Universiteit (KU) van Leuven dat chloroquine, een malaria-medicijn uit 1934, effectief is gebleken tegen covid-19, de ziekte die veroorzaakt wordt door SARS-coronavirus type 2.
Op 13 maart 2020 publiceren Amerikaanse onderzoekers het white paper: "An Effective Treatment for Coronavirus (COVID-19)" waarin ze het gunstige prophylactische (preventieve) en therapeutische gebruik van chloroquine beschrijven.
Een kleine Franse studie bevestigt de effectiviteit van hydroxychloroquine: "Hydroxychloroquine and azithromycin as a treatment of COVID-19: results of an open- label non-randomized clinical trial" (in print 17 maart 2020).
Er is een jarenlange geschiedenis van onderzoek naar de toepassing van chloroquine/hydroxychloroquine (en zink) bij virale infecties.
In 2003(!) publiceert The Lancet Effects of chloroquine on viral infections: an old drug against today's diseases. Het middel blijkt niet alleen de vermeerdering van virussen te remmen, maar begrenst ook ontstekingsreactie ten gevolge van overactiviteit van het weerstandssysteem.
In 2004, ontdekt een team van virologen van de KU Leuven dat chloroquine in vitro het SARS-coronavirus type 1 remt in concentraties die het middel geschikt maken voor toepassing bij mensen.
In 2005 publiceren de National Institutes of Health in de V.S. het onderzoek Chloroquine is a potent inhibitor of SARS coronavirus infection and spread. Het middel is waarschijnlijk zowel ter voorkoming als voor de behandeling van SARS in te zetten.
In 2010 publiceren onderzoekers van het Leidse Universitair Medisch Centrum in samenwerking met collega’s van de Universiteit van North-Carolina te Chapel Hill, een onderzoek in PLOS Pathogen waaruit blijkt dat zinkionen in combinatie met zinkionoforen de vermeerdering van verschillende soorten virussen remmen, waaronder ook griepvirussen en corona-virussen betrokken bij SARS.
In 2014 blijkt uit een studie door onderzoekers van het Leids Universitair Medisch Centrum, KU Leuven en het Erasmus MC in Rotterdam dat onder andere chloroquine het MERS-coronavirus afremt.
In New York behandelt Dr. Vladimir Zelenko honderden (op het ogenblik van schrijven meer dan 900) patiënten met een combinatie van hydroxychloroquine, azithromycine and zinksulfaat. Resultaat: geen enkele patiënt die zijn protocol volgt overlijdt.
In Los Angeles meldt Dr. Anthony Cardillo succes met de behandeling van covid-19-patiënten met hydroxychloroquine en zink.
Op 9 april 2020 staat te lezen op de webstek van de Nederlandse Landelijke Coördinatie Infectieziektebestrijding (onderdeel van het RIVM):
Profylaxe & BehandelingKijken we bij het voorlopig advies van SWAB:
Profylaxe
Geen.
Behandeling
Er bestaan nog geen geregistreerde medicijnen voor de behandeling van COVID-19, omdat er slechts zeer beperkt behandelresultaten van therapeutisch onderzoek zijn gepubliceerd. Een therapieadvies voor COVID-19 kan (nog) niet goed wetenschappelijk onderbouwd worden.
Op basis van de gegevens die er op dit moment wel zijn, worden medicamenteuze behandelopties besproken voor patiënten die opgenomen zijn met COVID-19 vanwege ernstige symptomen van ziekte. Zie het voorlopige advies Medicamenteuze behandelopties bij patiënten met COVID-19 dat door de Stichting Werkgroep Antibiotica Beleid (SWAB) wordt beheerd.
Chloroquine en hydroxychloroquine hebben in vitro activiteit tegen SARS-CoV-2 en kunnen in de standaarddosering waarschijnlijk antivirale activiteit bereiken. Goede klinische data uit grote gerandomiseerde studies ontbreken echter nog. In een vroeg stadium van infectie zouden chloroquine en hydroxychloroquine bij opgenomen patiënten mogelijk klinisch effect hebben3. Of ze in een vergevorderd stadium, inclusief bij ARDS, nog effectief zijn, is onbekend.Deze opstelling is ronduit crimineel. Temeer omdat er een geschiedenis van veilig gebruik is van chloroquine (en hydroxychloroquine, dat nog beter verdragen wordt) sinds 1934, dus 86 jaar lang al en er slechts kleine categorieën van patiënten zijn waarbij extra voorzichtigheid geboden is.
Tekenend is dat de SWAB stelt dat de middelen in een vroeg stadium van infectie bij opgenomen patiënten mogelijk klinisch effect hebben maar het gebruik ervan bij lichte gevallen ontraadt: "in principe géén behandeling". We beluisteren hier de neefjes van de pyromane brandmeester Koperbuik: zolang de brand niet uitslaat, wachten met blussen.
De zogenaamd-wetenschappelijke en orthodox filosofische zeventenerij prevaleert dus op de gezondheid en het leven van patiënten.
In het oog springend detail: volgens Dr. Zelenko en Dr. Cardillo is hydroxychloroquine slechts effectief in combinatie met zink. Wie zink zegt, zegt weerstand. Volgens deze artsen dient hydroxychloroquine als een transporteur van zinkionen waardoor deze de celwand kunnen passeren en binnenin de cel het virus kunnen deactiveren. LCI/RIVM en SWAB zwijgen in alle talen over zink.
In een ander artikel zal ik – als de tijd het toelaat – het nog hebben over het ontbreken van profylaxe bij het LCI/RIVM en de hopeloos beperkte opvattingen over preventie.
Update 10-4-2020:
Dr. Raoult van de IHU Marseille bevestigt in een onderzoek waaraan een groep van 1061 COVID-19-patiënten deelnam de effectiviteit van de combinatie van hydroxychloroquine en azithromycine:
Mortality was significantly lower in patients who had received > 3 days of HCQ-AZ than in patients treated with other regimens both at IHU and in all Marseille public hospitals (p< 10^-2).Koppeling naar de tabel met resultaten.
Interpretation
The HCQ-AZ combination, when started immediately after diagnosis, is a safe and efficient treatment for COVID-19, with a mortality rate of 0.5%, in elderly patients. It avoids worsening and clears virus persistence and contagiosity in most cases.
Foto van Dr. Vladimir Zelenko: Brian Derballa
