De reportage van Moederhart en de FvD over de wanpraktijken van GGD-artsen en -medewerkers op priklocaties, maakt duidelijk dat de uitholling van de ouderlijke macht onveilige situaties schept voor kinderen.


De wet maakt de kinderen niet echt méér zelfstandig, maar levert ze uit aan andere volwassenen zoals artsen, onderwijzers, prikkers, maatschappelijk werkers, rechters, politici, ambenaren ... die hún autoriteit laten gelden tegenover je kinderen, maar die daarbij niet dezelfde zorgvuldigheid en toewijding aan de dag leggen als jij en verreweg de meeste ouders tegenover hun eigen kinderen.

Er is reeds lange tijd een marsrichting die kinderen wil losweken van het gezag en de bescherming van hun eigen ouders. Ik zie hierin de hand van de great-resetters die het met hun krankzinnige ideeën allerminst goed met ons en onze kroost voor hebben.

Kinderen hebben de meeste baat bij een langzame rijping in de beschermde omgeving die het gezin biedt. Ik pleit daarom voor een versterking van de positie van het gezin en dat vergt natuurlijk ook een intacte ouderlijke macht. De overheid heeft daar niets te zeggen, behalve wanneer kinderen écht beschermd moeten worden. Dat is alleen in extreme, beschadigende situaties het geval. Zijn de ouders goed genoeg – een breed bereik van verschillende opvoedstijlen – dan mag de overheid niet optreden. De overheid is al lang en tot nog toe de slechtste ouder die er is en de mensen die erin zitten, blijken dat niet te beseffen.

Tip: Hold On To Your Kids, van Gordon Neufeld, Ph.D. en Gabor Maté, M.D.