Jan Storms, gedachten
Jan Storms, M.A., is het meest bekend door zijn boek Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren (1e ed. 2010; 2e ed. 2014) waarvan meer dan 30.000 exemplaren verkocht zijn. Hij geeft lezingen, cursussen en trainingen en verzorgt intervisie en advies voor beroepsmensen in de (geestelijke) gezondheidszorg, voor juristen en mediators en voor mensen werkzaam in de jeugdbeschermingsketen. Hij geeft advies aan mensen die te maken hebben met een destructieve relatie en geeft voor deze mensen en hun netwerken lezingen en workshops. Hij heeft meer dan tweeduizend familie-analyses verricht.
Vorming
Jan Storms heeft een universitaire studie verricht waarvan ‘bewustzijn’ het kernonderwerp was. Hij bestudeerde op universitair niveau ondermeer psychologie, pedagogie, bestuurskunde, logica, kritische beoordeling van bronnen (historische kritiek) en wetenschapsfilosofie met een focus op onderzoeksontwerp. De studie van het bewustzijn geldt als een ‘eerste wetenschap’, de wetenschap van het weten, het fundament voor alle kennis. Zijn studie van de kennisleer en haar implicaties voor de wetenschapsbeoefening én voor het praktische leven van alledag zijn waardevol gebleken voor zijn werk op het gebied van psychopathie.
Bijdrage aan het onderzoek naar psychopathie
De geschiedenis van de opvattingen over psychopathie is veelvormig. Er is een tijd geweest waarin men de term ‘de pychopathieën’ hanteerde voor wat men nu persoonlijkheidsstoornissen noemt. De Amerikaanse psychiater Hervey Cleckley en – op Cleckley’s studie gebaseerd – de Canadese criminoloog Robert Hare, beschreven psychopathie als een op zichzelf staande aandoening. Vrij algemeen is aanvaard dat psychopathie gekenmerkt wordt door een gebrek aan geweten (zelf-reflectie) en invoelingsvermogen. Een kenmerk van de verschillende psychopathieconstructen is dat de criteria voor psychopathie een mengeling vormen van noodzakelijke en niet-noodzakelijke kenmerken. De bijdrage van Jan Storms is dat hij in zijn formulering van een psychopathieconstruct een stricte scheiding heeft aangebracht tussen kernkenmerken (noodzakelijk en toereikend) en secundaire kenmerken (niet-noodzakelijk en mogelijk niet-toereikend).
De functie en de risico’s van loyaliteit, acceptatie en verstoting in familierelaties
Jan Storms is deskundig op het gebied van (ouder)verstoting. Hij geeft trainingen aan beroepsmensen en aan ouders en familie die hiermee te maken hebben. Hij is getraind in het herkennen en differentiëren van de verschillende vormen van verstoting en terechte afwijzing (omwille van bescherming). Hij is ook deskundig op het gebied van de psychische problematiek die vaak de onderliggende oorzaak vormt van verstoting.
Vorming
Jan Storms heeft een universitaire studie verricht waarvan ‘bewustzijn’ het kernonderwerp was. Hij bestudeerde op universitair niveau ondermeer psychologie, pedagogie, bestuurskunde, logica, kritische beoordeling van bronnen (historische kritiek) en wetenschapsfilosofie met een focus op onderzoeksontwerp. De studie van het bewustzijn geldt als een ‘eerste wetenschap’, de wetenschap van het weten, het fundament voor alle kennis. Zijn studie van de kennisleer en haar implicaties voor de wetenschapsbeoefening én voor het praktische leven van alledag zijn waardevol gebleken voor zijn werk op het gebied van psychopathie.
Bijdrage aan het onderzoek naar psychopathie
De geschiedenis van de opvattingen over psychopathie is veelvormig. Er is een tijd geweest waarin men de term ‘de pychopathieën’ hanteerde voor wat men nu persoonlijkheidsstoornissen noemt. De Amerikaanse psychiater Hervey Cleckley en – op Cleckley’s studie gebaseerd – de Canadese criminoloog Robert Hare, beschreven psychopathie als een op zichzelf staande aandoening. Vrij algemeen is aanvaard dat psychopathie gekenmerkt wordt door een gebrek aan geweten (zelf-reflectie) en invoelingsvermogen. Een kenmerk van de verschillende psychopathieconstructen is dat de criteria voor psychopathie een mengeling vormen van noodzakelijke en niet-noodzakelijke kenmerken. De bijdrage van Jan Storms is dat hij in zijn formulering van een psychopathieconstruct een stricte scheiding heeft aangebracht tussen kernkenmerken (noodzakelijk en toereikend) en secundaire kenmerken (niet-noodzakelijk en mogelijk niet-toereikend).
De functie en de risico’s van loyaliteit, acceptatie en verstoting in familierelaties
Jan Storms is deskundig op het gebied van (ouder)verstoting. Hij geeft trainingen aan beroepsmensen en aan ouders en familie die hiermee te maken hebben. Hij is getraind in het herkennen en differentiëren van de verschillende vormen van verstoting en terechte afwijzing (omwille van bescherming). Hij is ook deskundig op het gebied van de psychische problematiek die vaak de onderliggende oorzaak vormt van verstoting.
Contact
Disclaimer
De gedachten zijn vrij.
